Konserwacja Deski Barlineckiej

konserwacja barlineckiejKonserwacja podłóg wykonanych z Barlineckiej Deski Podłogowej nie stanowi najmniejszego problemu. Sprowadza się ona do odkurzania i przecierania wilgotną szmatką powierzchni. Swobodnie można też używać dostępnych na rynku chemicznych środków przeznaczonych do konserwacji drewna np. Parkettglanz niemieckiej firmy Loba.

W celu usunięcia ewentualnych uszkodzeń powierzchni lakierowanej należy zeszlifować je drobnoziarnistym papierem ściernym o granulacji 240 do 320, a następnie pokryć podłogę lakierem poliuretanowym np. „Bergolin“. Grubość warstwy licowej Barlineckiej Deski Podłogowej pozwala na 2-3 krotne przeprowadzenie takiej renowacji.

naprawa forniruNaprawa forniru

Częstym uszkodzeniem powierzchni mebli wykończonych naturalnym fornirem jest przypalenie żarem papierosa. Trzeba wtedy wymienić kawałek forniru na nowy. W tym celu na miejsce wypalone papierosem kładziemy kawałek forniru przycięty w kształt rombu. Przesuwamy go i obracamy tak, aby dopasować kierunek słojów do słojów w podłożu. Teraz romb przypinamy szpilkami. Stary fornir ostrym nożem nacinamy wzdłuż brzegów rombu, a następnie usuwamy go dłutem. Powstanie miejsce do wklejenia kawałka forniru, oszlifowania i polakierowania.

Podział środków grzybobójczych

Preparaty grzybobójcze i zabezpieczające dzielą się według pochodzenia na następujące zasadnicze grupy: 1) środki węglopochodne (karbolineum,. olej impregnacyjny) względnie drewnopochodne, 2) preparaty solowe (wodne roztwory soli), 3) preparaty olejowe (olejowe roztwory środków węglopochodnych), 4) pasty i maści oraz 5) należące niejako do grupy 4 masy smołowe pomocnicze. W zależności od zastosowania (celu zużycia) dzielą się środki zabezpieczające i grzybobójcze w sposób następujący. W zależności od siły grzybobójczej można preparaty klasyfikować w sposób następujący (według ITB): 1) grzybobójcze, np. „Xylamit Super”, „Dinol”, „Kreodina A”, „Tetra 3″; 2) zabezpieczające drewno o najwyższym stopniu zagrożenia, np. „Xylamit popularny”, „Nitrol”, „Xylamit B”; 3) zabezpieczające drewno o średnim stopniu zagrożenia, np. „Xylamit destylowany jasny” (zastępujący między innymi pokosty), termit ciemny, maść dyfuzyjna, „Xylamit Super W”; 4) zabezpieczające drewno i obiekty o słabym stopniu zagrożenia, np. „Fungol”, „Fungomur” it inne (stosowane często do murów i cegieł).