FUNDAMENT KOMINKA
Najodpowiedniejszym materiałem na fundament kominka jest beton. Wierzch fundamentu powinien mieć co najmniej takie same wymiary jak rzut poziomy kominka wraz z kominem. Duże znaczenie ma pod tym względem rodzaj gruntu i jego nośność. Głębokość fundamentu może wynosić od 0,8 do 1,4 m w zależności od głębokości przemarzania gruntu (decyduje o tym strefa klimatyczna, w jakiej zlokalizowany jest budynek) i od tego, czy fundament umieścimy w środku budynku czy przy jego ścianie zewnętrznej. Fundament powinien być odizolowany od korpusu kominka w celu zapobiegnięcia przedostawaniu się do kominka wilgoci z ziemi.
Po wykonaniu fundamentu należy przygotować niezbędne do wyposażenia kominka elementy stalowe (patrz rysunki) oraz następujące materiały budowlane: ok. 80 kg mączki szamotowej, ok. 15 litrów szkła wodnego, 80 sztuk cegieł szamotowych oraz piasek, wapno, cement, kamienie lub cegły zwykłe, stosownie do tego, który z tych materiałów wybierzemy.
POPIELNIK
Na gotowym już fundamencie stawiamy, po obu stronach paleniska, murki wysokości ok. 40 cm i grubości minimum 15 cm. Na murkach osadzamy poprzecznie dwa stalowe teowniki 45 x x 45 i kątownik 45 x 45. Ich długość powinna odpowiadać szerokości paleniska + 10 cm z obydwu stron na ich oparcie, jeżeli nie planujemy, w celu ozdobienia kominka, wykonania płyty wystającej poza ścianki kominka. W takim przypadku trzeba przygotować dłuższe kształtowniki. Odstęp pomiędzy kształtownikami wyznaczony jest długością cegły szamotowej, umieszczonej pomiędzy nimi. Cegły te układa się na zaprawie szamotowej. Zaprawę szamotową przygotowujemy w ten sposób, że szkło wodne rozcieńczamy wodą w stosunku 1:1 i do tego roztworu dodajemy mączkę szamotową w takiej ilości, żeby mieszanka uzyskała odpowiednią gęstość (gęstość plastycznej masy). W ten sposób zbudowaliśmy ogniotrwałe dno paleniska. Pośrodku paleniska pozostawiamy otwór do osadzenia rusztu, przez który popiół będzie spadał do popielnicy, tj. naczynia blaszanego ułatwiającego usuwanie i wynoszenie popiołu, umieszczonej w popielniku.
Ruszt wykonujemy z kawałków płaskownika, o wymiarach dostosowanych do wymiarów cegły szamotowej. W płaskownikach nawiercamy otwory, przez które przewleczemy pręty scalające płaskowniki w ruszt. Pomiędzy płaskowniki nakładamy na pręty nakrętki M22, które stworzą odpowiednie szczeliny w ruszcie. Ruszt (pręty) ściągamy śrubami o gwincie M20.
Rysunek (po prawej) Kotwie stalowe wykonane z płaskowników stalowych 25×3; liczba – 10 sztuk.
PALENISKO
Na wybudowanym dnie paleniska murujemy komorę paleniskową, wykładając ją od wewnątrz cegłą szamotową, układaną na zaprawie szamotowej. Ściany powinny być od strony lica gładkie. Od wewnątrz stawiamy je pochyło – z nachyleniem do środka – w celu uzyskania lepszego promieniowania ciepła. Jeżeli brak nam wprawy w murowaniu, to tylną pochyłą część ściany zabezpieczamy przed przewróceniem kotwiami stalowymi.
Po wymurowaniu paleniska do ustalonej wysokości osadzamy na jego ścianach bocznych, w linii ściany licowej, ceownik nr 12 mocowany ramionami do góry. Długość ceownika powinna być taka jak długość zamocowanych teowników, tj. równa szerokości paleniska + 20 cm.
GARDZIEL
Ściany boczne paleniska, na których umieściliśmy wspomniany wyżej ceownik, będą podtrzymywać gardziel komory dymowej wykonaną z blachy stalowej.
Wymiary podstawy ścianki przedniej gardzieli muszą być dostosowane do szerokości paleniska. Ścianka ta będzie spoczywać na ceowniku, natomiast boczne ścianki gardzieli będą się wspierać na bocznych ścianach paleniska.
Taki sposób wykonania gardzieli jest prosty i bardzo korzystny, gdyż blaszaną konstrukcję gardzieli łatwo jest obmurować, bez obawy zawalenia się wznoszonego muru. Ponadto blacha zapewnia całkowitą gładkość powierzchni wewnętrznych gardzieli, co jest niezmiernie ważne dla uzyskania ciągu. Obmurówkę blaszanych ścianek gardzieli wykonuje się z cegły szamotowej. Tylna ściana komory dymowej nie musi być z blachy, ponieważ jako konstrukcja pionowa nie wymaga podparcia. Murujemy ją z cegły szamotowej.
